بهانه گیری افکار
·
1400/06/21 19:07
·
گاهی در میان...
بهانه گیری افکارم...
سکوت می کنم تا هر چه...
در دل سنگینی می کند را...
از زبان افکارم بشنوم...
و باز سکوت می کنم تا این بار...
حق را به دل داده باشم...
مگر می شود در مقابل حرف دل...
حرفی زد...
آن هم بعد از این همه صبرش...
دلی که همیشه پای حرفش ماند...
دلی که آسمان بود...
آبی و صاف...
عاشق و دلباخته ماه...
اگر هم که ابری شد...
هرگز از یاد نبرد او را...
دور می مانم و کور...
تا چون یعقوب...
اگر روزی بوی از او شنیدم...
معجزه ای رخ دهد...
و دل که خانه احزان بود...
به یک باره از غم خالی شود...
و چشم هایم بار دیگر...
غرق چشم هایش شود...