آدم های نیمه پاک شده...
در رویاهای ما...
به دنبال کیستند...
چرا هنوز مانده اند...
چه کسی آن ها را...
اینطور کم رنگ کرده ...
مگر قرار نبود تا همیشه بمانند...
پس چرا محو می شوند...
کم رنگی و سیاه و سپیدی...
مختص عکس های قدیمی نیست...
آدم ها هم کم رنگ می شوند...
با این که هنوز هستند...
اما در گذر زمان...
محو و محوتر خواهند شد...
انگار آدم ها که می روند...
به تدریج یاد خود را هم می برند...
از آدم های کم رنگ...
فقط دست هایشان خواهد ماند...
پس از صدا...
تصویر شان هم با گذر زمان...
محو خواهد شد...
اما دست هایشان خواهد ماند...
دست های که هیچ وقت...
لمسشان نکرده ایم...