کابوس درختان تمام شده...
از خواب برخاسته و با رویای تازه...
به دیدار آینده می روند...
به زودی زمستان خواهد رفت...
اما فراموش نخواهد شد...
در خاطر آسمان خواهد ماند که...
کی و کجا آمد و کجا رفت...
یا که بر دلش چه گذشت...
زمین نفسی تازه کشیده...
شاید این بار...
فصل کوچ نزدیک باشد...
اما می دانم که سخت خواهد بود...
گذشتن از میان فصل ها...
وقتی باران راهش را گم کرده...
و سرزمین ما آدم ها...
دچار خشکسالی احساس است...
چاره چیست...
خواهد گذشت این روزها و سال ها...
و آدمی پیر خواهد شد...
و روزگاری خواهد آمد که...
هر آدمی برخواهد گشت...
تا به گذشته اش نگاهی بیندازد...
آنجا اگر گمشده ای نداشت...
چشم انتظار نخواهد ماند...