ارزش کلمات
·
1400/06/16 19:19
· خواندن 2 دقیقه
برای آسمان می نویسم...
برای کسی که...
مرا ابری می خواست...
تا برایش شعر ببارم...
و او با خودخواهی تمام...
در خیابان ها قدم بزند...
و بودنم را...
به رخ چترها بکشد...
بارها گفتم...
و باز هم خواهم گفت...
من از جنس آسمانم...
هم هستم و هم نه...
در حال و هوای کسی...
ابری شده ام و خواهم بارید...
کسی که ارزش کلمات را...
هرگز ندانست و نخواهد دانست...
گله ای نیست...
من اگر آسمان شده ام...
و ابری ماندم...
در هر فصلی باریدم...
و بوی شعر تازه را...
با خاک...
به سرمه چشم ها کشیدم...
برای این بود که...
روزی در چشم هایش غرق شدم...