از جنس ماه
·
1400/07/04 19:54
· خواندن 2 دقیقه
از کدام آسمان می آیی...
که مهربانی را...
این گونه رام خود کرده ای...
لبخندت را از کدام...
ستاره به ارث برده ای...
که قند در دل آب می کند...
چشمانت را باید...
لا جرعه سر کشید...
تا چشم ها را نسوزاند...
تو از جنس خاک نیستی...
تو از جنس نوری...
از جنس ماه...
که آسمان را...
مجنون خود کرده...
تو که نباشی...
آسمان هم تاریک است...
مثل یک کابوس دنباله دار...
تو را خواب می بینم...
تو بهترین رویایی...
که از سرزمین عشق...
بر روی زمین کوچ کرده...
تا دلی از اعماق تاریکی...
جوانه بزند و...
شعر چشمانت را بسراید...